در قرآن  به سه حرف (ا-و-ی) بر می خوریم که در نگارش بعضی از کلمات قرآن نوشته نشده ، ولی باید خوانده شوند ،

به طور کلی می توان موارد آنها را به دو  دسته تقسیم کرد:

1- مواردی که جزء اصل کلمه می باشند.

2- مواردی که جزء اصل کلمه نمی باشند

ادامه مطلب...

در قرآن کریم به چهار حرف (و ـ ا ـ ل ـ ى ) بر مى خوریم که در بعضى از کلمات نوشته شده اما خـوانـده نـمـى شـونـد

پایه و کرسى همزه

، طبق نوشته هاى امروزى ، این سه حرف (ا ـ و ـ ى ) در حکم پایه و کرسى همزه محسوب مى شوند، مانند:

حَدائِقَ -سـَاءَلَ ـ فـُؤ ادُ ـ یـُبـْدِئُ ـ اءُمِرْتُ  ـ مُؤْصَدَةٌ ـ مُؤْمِنٌ ـ یُؤ اخِذُکُمْ ـ یُنْشِئُ ـ لُؤْلُؤًا ـ

  ادامه مطلب...

 علاوه بر علامت حرکات و حروف مدّى  علامتهاى دیگرى براى نشان دادن حرف ساکن ، مشدّد، مُنَوَّن و هـمـچنین علامت مدّ قرار    داده اند که  درباره شکل ، اسم  و چگونگى تلفّظ آنها توضیح داده می شود 

تنوین

تـنـوین ، نون ساکنی است که به آخر بعضى از اسمها اضافه مى شود. براى اینکه این نـون زائد بـا نـون اصـلى کـلمـه ، اشـتـبـاه نـشـود آن را نـمـى نـویـسـنـد و در عـوض ، شـکـل حـرکـت حـرف آخـر را تـکـرار مـى کـنـنـد (ــًــٍـٌ). ایـن تـکـرار شـکـل ، نـشانگر تلفّظ نون ساکنى است که در هنگام نوشتن نوشته نشده ولى خوانده مى شود، مانند:

فَکَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا که خوانده مى شود:هَبَاءَن  ادامه مطلب...

 وقتی پس  از (فتحه ، کسره ، ضمه ) حرف همجنس آنها بیاید، آن حرف ، باعث دو برابر شدن مدّ و کشش صداى حرکات مى شود؛ به همین علت به آن ، حرف مدّى مى گویند.

انواع حروف مـدّى 1-الف مـدّى2- یـاء مـدّى 3- واو مـدّى  

الفِ مدّى

وقتی بـعـد از حـرف مفتوح ، الفى قرار گیرد (ـَ ا) این الف باعث دو برابر شدن مدّ و کشش صداى فتحه مى شود صداى الف مدّى  درنزد تمامى حروف ، یکسان نیست ؛ ادامه مطلب...